In het bestemmingsplan onder de Wet ruimtelijke ordening is sprake van toelatingsplanologie. In het omgevingsplan onder de Omgevingswet zal – zo is beoogd – sprake zijn van uitnodigingsplanologie.
Geef in uw eigen woorden aan wat het verschil tussen beide uitgangspunten is. (3 punten)
Het bestemmingsplan gaat uit van toelatingsplanologie, waardoor er enkel verboden en geen geboden in worden opgenomen. Dit is de vorm van planologie waarbij een overheidsinstantie een ruimtelijk plan maakt dat de meest gewenste ontwikkeling van het in het plan begrepen gebied weergeeft of een plan met de bestemmingen die met het oog op een goede ruimtelijke ordening aan de in het plan begrepen gronden worden toegekend. Kritiek op deze vorm van planologie is dat het een te statisch karakter heeft en dat de mate van detaillering met de strikte omgang met regels als een zwakte wordt gezien. Bij uitnodigingsplanologie bepalen overheden op hoofdlijnen en de randvoorwaarden welke ruimtelijk ontwikkelingen mogelijk zijn met het oog op langetermijnprognoses en te beschermen waarden. Binnen deze kaders of hoofdlijnen stellen overheden zich uitnodigend en faciliterend op tegenover initiatiefnemers. Uitnodigingsplanologie is onderscheidend van toelatingsplanologie omdat uitnodigingsplanologie een actievere rol van de gemeente vraagt, waarbij ze ook actief potentiële initiatiefnemers opzoekt en aanspoort, oftewel actief uitnodigt en daarbij meer een netwerkrol vervult. In het toekomstige omgevingsplan wordt het uitgangspunt van toelatingsplanologie losgelaten en er is – mede omdat het standaard overgangsrecht wordt losgelaten – door de regering gesteld dat mogelijk is dat geboden worden opgenomen in het omgevingsplan.